Sprzedawca uśmiechnął się
-Ho ho panie pół stówy. To cacko!..To jest...ten tego...no...taka starodawna łajba.
Popatrzył na ciebie
-No dobra jak dla pana niech będą cztery dychy. Zgoda?

Dałeś sprzedawcy kasę, a on ci wręczył okręt kiedy to nagle pojawił się jakiś starszy facet z czarną brodą i włosami, z melonikiem na głowie i ładnym brązowym płaszczem.
-Ile za ten okręt? - zapytał
-Przykro mi, ale już sprzedałem go temu młodzieńcowi - odrzekł sprzedawca
Mężczyzna zwrócił się do ciebie.
-Chciałbym go odkupić.

Sprzedawca się wtrącił.
-A nie chciał pan go komuś podarować?

UWAGA!!! PAMIETAJ ZE TO DLA TWOJEGO PRZYJACIELA, MOZE NIE WARTO GO SPRZEDAWAC

Mężczyzna w brodzie się odzywa:
-No chłopcze jestem kolekcjonerem. Ileś zapłacił, młody człowieku, zapłacę podwójnie!
W tym momencie do targowiska podszedł jakiś gruby jegomość w niebieskim garniturze i brązowym kapeluszu.
-Ile za ten okręt? - warknął do sprzedawcy
-Przykro mi ale ten okręt jest już sprzedany.
Grubas zwrócił się w twoją stronę.
-Noo chłopcze, dam sto!!
-Dwieście!! - krzyczy brodaty

(tak dla formalności - ta kasa nie idzie dal ciebie to tylko pieniądze w zagadce hehe )
Jesteś pewny? Miałeś to dla znajomego zatrzymać xD

Zrezygnowani mężczyźni odwrócili się na pięcie i odeszli.
"ciekawe co takiego jest w tym okręcie że tak bardzo im zależy" - myślisz sobie
(idziesz do domu?)

Kilkanaście minut później usłyszałeś dzwonek do drzwi. Pełen nadziei, że to twój przyjaciel kapitan Baryłka wpadł z wizytą ruszył przywitać gościa. Niestety okazało się, że to ów brodaty mężczyzna który chciał odkupić od ciebie okręt.
-Przepraszam to znowu ja!..szedłem za panem. Proszę wybaczyć, że tak pana nachodzę, ale jak już mówiłem, jestem kolekcjonerem modeli okrętów. Byłbym panu dozgonnie wdzięczny, gdyby mi pan zechciał odsprzedać ten okręcik...

(bądź stanowczy, i pamiętaj - dla przyjaciela hehe   )